Ch wäiss nüme, hät si ghöögglet oder gglismet,
die jungi Frau im Gguppé wisewii;
s isch äifach son en schöönen Aablick gsii.
Pvereenaa, miini liebi Frau, hät gflismet:

„Si mèrkt s, wänn d zäichnisch, bisch doch indiskreet!“
Ich glaub es niid. Si isch so konzäntriert,
wil iri Handaarbet mee intressiert
als Pfaart und alls, won um si ume gscheet.

Ich nimm si mit paar wenig Strichen uuf,
mach alls, wo mit dèm Stift daa mügli isch.
Debii tauched Erinerigen uuf

a Ziite, wo no gglismet woorden isch:
im Tram, bim Waarte händ s es praktiziert.
Hütt lismed s chuum me. S wiirt telifoniert.