vom 31. März  2007           
                  
April, April!

Miir nimmt s all Joor wider der Eermel ie. Ja, wän im Kaländer näbscht de Fasnacht nomool en Taag für Narefreihäit iigschaltet isch, chan daas äim mit echli Schlagsiite gäg Humoor und Fantasii nu rächt sii. 

De «Züri Oberländer» hät emool uf de Frontsiite vo der 1.-April-Numeren e Nöikreazioon i de Chèèsereibrangschen aagchünt: de Schoggi-Chèès. I de Reportaasch im zwäite Bund hät me dän uf ere Foti gsee, wien en Oberländer Chèèser grad e Porzioon Schoggiströisel i Kchèèsmasse lèèrt. Und s Publikum isch zun ere Chèèsdeguschtazioon iigglade gsii. 

Do lüüt ich am Morge vor den achten i die Chèèsi aa und mäld mi bim Chèèser als «Rüedisüeli vom katolische Pfaramt Uschter». Ich machi hüt d Altersuusfaart mit miine Seniooren und wüürd mi bim Zvierihalt für die Schoggichèès-Deguschtazioon intressiere. De Chèèser hät sofort zueggèè, das seig en Aprileschèèrz, aber Chèèsdeguschtazioon sei für ali, wo chömid. Won i doo säge, mir seigid en Autoggaar mit zwäievierzg Phèrsoone, hät er scho chli lèèr gschluckt. Aber dänn hät er gmäint, bis am vieri sett s scho z mache sii. Er heig äin a de Hand, won em Fäschtbänk chön vertleene. S seig abgmacht.

Ich hän tanket und ooni en Hiiwiis uf die Stell im «Wilhälm Täll» adie gsäit: «Und auf den Schützen fliegt der Pfeil zurück!»