vom 7. August  2010             
                  
Vom Himmel hoch II

I siire Glosse vom vierten Augschte beschriibt der Eduard Gautschi, wien eme Dübedoorffer Bueb us häiterem Himel e Muus uf de Chopf gheit isch. Es isch am Bundesfiir-Oobig gsii, und en Knaler vom ene Füürwèrch mues en Griiffvogel i de Luft esoo verschreckt haa, das dèè siini Büüti gheie loo hät. In ere souglatte Rächnig bröösmelet iez der Edi Gautschi siine Läser voor, wie hööch d Woorschindlichkäit isch, das eme Durchschnittschwiizer am ene helerliechten Eerschtauguscht-Oobig chönt e Muus uf de Ziegel tunere: Äis zu zwoo Miliarde.

Föif Sachen us dère Story händ mer e Gschicht us miim Gedèèchniss unenue gholt: En Bueb, eerschten Augschte, Füürwèrch, es Gschoss vom Himel, d Woorschindlichkäit. – I dèm Doorff, wo s vor driissg Joor passiert isch, hät me nach Risottoschmaus, patriotische Lieder vom Mänerchoor und Aasprooch vom ene Gmäindseltischten uf em Schuelhuusplatz en churze Bumel zum Hööefüür uf em Doorffhügel under Pfüess gnoo. Under allne Döörffler au der elfjèèrig Jürg Lächler, won im ene Plastiksack sis Füürwèrch mitträit hät. Mit siine Frauefüürz, Lufthüüler und Rageete hät er sin unschetzbaare Biitraag zur vatterländische Knalerei ggläischtet. Für di Grööscht mit eme versprochne Silberstèèrn-Chugelbuggé hät er äxtra no e Fläschen uf de Hoger gschläikt, zum d Rageete sicher chönen abloo. Ales hät phèrfäkt gchlappet, d Rageeten isch gredi ufen und hät mit eme Kanonechracher iri Silberstèèrnen in Nachthimel zische loo. De Jürg als Stuuner mit offnem Muul und Plastiksack graad drunder. – Nach eme churze Momänt: «Ratsch!», en schaarffe Ruck am Plastiksack, und de Jürg stuunet nüd schlächt, won er im Liecht vom Hööefüür erchänt, das siini Rageete – ämel de Stäcken und di lèèr Kartonghülse mit em Silberstèèrn-Verspräche – de Wääg us em Nachthimel zrugg i sin Plastiksack gfunde hät.

D Woorschindlichkäitsrächnig für de Gglù vo dère Story wett i em matemaatische Gschick vom Eduard Gautschi überloo.