vom 14. März  2009              
                  
Buss-Aasaage

Bbuss-Schoffööre vo de VZO säged d Haltstellnäme nüme sälber aa. Phèr Chnopftruck chündt e Frauestimm de nööchschti Halt profässionell aa: «Wetzigghoon Binzägghösträässö; Gghempten Phost!» Bim Ochse Chänte, won uf Hauchdeutsch müesti «Oxen» ghäisse, hört dän Pprofässionalitèèt uuf, und es töönt: «Ochchsen» us de Luutsprächer. Wie wänn s Motto vo de Hauchdeutschifizierig wüürd ghäisse: Scho Hoochtüütsch, aber nüd z vil!

Nöötig mues die Standardisierig gsi sii. Offebaar isch nüme jede Schofföör imstand, gnau und tüütli die Nämen is Mikrofoon z säge. Aber werum nu hoochtüütsch? Ich finde s schaad, wänn Mundaartforme vo Oorts- und Fluernäme noodisnoo verschwinded. Wänn «Chänte» zu «Kempten» und «Wislig» zu «Weisslingen» wiirt. 

Au für Zuezogni und Ussländer isch es wèrtvoll, z wüsse, das au Oorts- und Straassenämen iri uurchige Tialäktforme händ. Drum wèèr ich für zwäisproochigi Aasaage, vilicht mit zwäierläi Stime: «Bubikon Ritterhaus – Riterhuus Buebike», «Hinwil Eisweiherstrasse – Iisweierstrooss Hewiil». Wèèr s nüd schöön, wänn s im Buss no wüürd Oberländisch tööne:
«Oberdürte, Ebedinge, Brandschänki Uschter, Stèèrne Guetschwiil, Voletschwiil Chapf, Chile Muur, Rusike Güntisau, Grüenige Häischpel, Ilau Agisuul, Baume Doorffmitti, Chroone Humbrächtike»?